Ben, ben olmasaydım... Kendim dışında bir şey olsaydım... Bir şarkı olurdum sanırım. Bir şarkı olmak isterdim işin aslı.
Ciddi ciddi düşünürüm bunu arada.
"Hangi şarkı olurdum acaba?" diye düşünürüm. Bu kısım çok karışık gerçekten çünkü içimde çok sevdiğim, birbirine zerre kadar benzemeyen yüzlerce şarkı çalıyor aynı anda ve "yeniden oynat" modunda.
Bir gün bir yenisi daha eklenebilir halihazırda dönüp duranlara; dinler dinlemez benden taşabilir ya da bana çakılıp kalabilirim. Bir gün beni kendimden kurtaracak ya da kendimle buluşturacak bir şarkıya daha denk gelebilirim.
Çoktan olduğum, olmak istediğim, bazen unuttuğum bir halimle, hallerimle karşılaştığım güzel şarkılar var. Ya tek bir notayım ya da ritmin bir yerinde... Bazen sözlerdeki bir satır, bazen geçtiği yere hayret ettiren, hayran bırakan tek bir sözcük... Ya başıyım şarkının, ya sonu... Kimi şarkılarda nakarat...
En çok bu şarkıyım. Bildiğim ve anlam veremediğim kadarımla... Her şeyim ve hiçbir şeyimle... Tanıdık ve tarifsiz bir ağırlık altında eziliyor, bunalıyorum. Varoluş, kendi varlığım... Merak ve kabul ettikçe hafifliyor, asla aciz hissetmiyorum. Sık sık yere çakıldığım, yükseklerden beton zeminlere bırakıldığım zamanları anımsıyor ve sebebini keşfediyorum. "Gitmiyorum!" diyorum. Tahmin bile edemeyeceğiniz, "Cidden deli bu diyeceğiniz!" bir boyutta süzülüyorum. Aşağıda küçük, küçücük, önemsiz bir şeyim belki ama yukarısı başka...
Deli Kız
