Bizi, aynı okyanusun kuvvetli rüzgarlar ardından defalarca karşılaşan, hızla çarpışan, sonra küçüle küçüle eriyen ve en nihayetinde yeni gürültülere karışan dalgalarına benzetiyorum. Başı gibi sonunu da anlayamayacaktık elbette... Cesur bir "gel", nezaketsiz bir "git" karşısında ne kadar hatırlanabilir ya da nezaketsiz bir "git", cesur bir "gel" sayesinde nasıl unutulursa o kadar yıkıcı ve o kadar umut dolu aynı anda... Nasıl olur da bende kalırsın ya da ne kadarım seninle gelir, öyle bir bilinmezlik...
Deli Kız
