Düş Sütü

Üşüyorum,
sulu sepken
ıslattıkça sabahları.

Aceleci damlalar
dövdükçe çatıları,
daralıyorum.

Sokak kedileri kaçak.
Üzülüyorum.
İnsan sesleri kayıp.

Hızla düşüyor her şey.
Dalları ağaçların ve
gözyaşları bulutların...

Güç bela ayakta durmayı reddetmek,

benim hayata tutunma şeklim. 

Ruhumu yatağa seriyorum.

İlacı bırakırken korkuyla,
mutfaktan sesin duyuluyor:
"Kış sütün hazır!"

Göğüs kafesime bir şarkı konuyor önce. 

Sonra içimden 

"düş sütü" demek geçiyor buna.

Düş sütü...

Deli Kız