Uykunun Bildikleri

kör iğnesi 

düşlerce metrekarelik göz kapaklarımıza 

vurgun yemiş şebnemin 

devrik acısını 

sürgün edilmiş saksağanın 

ardışık sancısını 

tahtaları alev alan bir iskelenin 

aynı göle irkilen merdivenlerinden 

akıntıya kapılma zamanını 

kazıyor 
ve

haritası talan olmuş 

toprağı 

göğü 

kıyamet gibi bir günü 

fısıldıyor 

şiiri 

“boğulacaksanız 

okyanusa savurun 
yapraklarınızı 

kanatlarınızı 

yeniden var olmaktır 

yok olmak 

kimseler bulamadığında kadavralarınızı” 

ve 

imzasını atıyor terimize: 

mürekkebini içtiğiniz mevsimsiz şair

Deli Kız