Bir
çiçek açtığında
Bir
eski avluda
Diyor
ki;
Çalıda
sarı bir çiğdemim ben
Ve
senin çok eski cümlen.
Sen
otursan, gitmemiş ki! olsan
Ben
sana bir eski Endülüs avlusu
İstersen
serin bir Portofino getirsem
Ya
da Yedigöllerin yedisini birden.
Bir
çiçek açtığında
Bir
eski avluda
Diyor
ki;
Her
şey çok eksik ve neredeyse yok gibiyken
Buldum
buluşturdum kendime geldim
Tek
eksik sensin!
İncecik,
çilli bir dille sen de gelsen.
Ben
sana kırmızı kiremitli bir çatı
Begonviller
ve bir mavi kapı
Ve
illa amansız bir avlu getirsem.
Dünya
soğur, akşam serinlerken,
Benim
sensiz sevinecek bir şeyim yok.
Kılı
kırk yardım, altını üstüne getirdim,
Ve
işte en geniş cümlem:
İçimi
açtım sana.
İçini
açmak için.
Birhan Keskin
