Yazamıyorum... Birbirinin önüne geçmeye çalışan telaşlı sözcükler, nasıl dersem diyeyim eksik kalacağını düşündüğüm sersemlemiş cümlelerle dolu bembeyaz sayfalarım var. Birer satır boşluk bırakarak aralarında, sıralasam her birini alt alta belki de şu ana dek kayda geçilenlerden çok daha güzel çok daha anlamlı bir sadelik çıkacak ortaya ve belki de bir çoğul tekillik yankılanacak olanca bereketiyle iki zihnin yosun tutmuş duvarlarında. Lakin şaşkınlık, heyecan parmaklarına dolanıyor insanın bu noktada; sindirebilmek istiyor okuduklarını insan... Daha fazlasını okumak istiyor hatta, sadece okumak... Olsa da olmasa da bir iyelik sonunda, insan tüm bunları hisseden - düşünen - derin, güçlü, sarsan ama sarmalayan fırça darbeleriyle surlarına püskürten o ruha - o zekaya - o kaleme şükretmek istiyor; nefesine duacı olmak... İyi ki varsın aşktan taraf...
Deli Kız
