"Öyle" olmak çok zordur bazen... Kimsen o olmak, neyse seni sen yapan, onu kaybetmemek... Nasıl ve nerede olmak istiyorsan onun için savaşmak ve onu elde etmek ya da... Bütün dünya işini gücünü bırakıp sen bunu başarama diye el ele vermiş uğraşırken, önüne maddi manevi sayısız engeller çıkarırken hayat, çok zordur "öyle" kalmak...
İnanmak zordur çoğu zaman ceplerin "Sen akıllanmazsın..." ya da "Hak ettin..." dedirten hayal kırıklıklarıyla doluysa şayet... Terazinin bir kefesinde inanmadan yaptığın, yaşadığın şeylerdeki sıradanlık ve doyumsuzluğun mutsuz ağırlığı, diğer kefesinde sonucu ne olursa olsun yine inanmadan attığın adımların dayanılmaz hafifliğiyle kıyasıya yarışırken, zordur her şeye rağmen inandıklarını koyacak bir kefe daha bulamaman gerçeğiyle yüzleşmek ve nihayetinde dengeyi kaybetmemek...
Kararlı olmak da zordur zihnin "Acaba..." lar ve "Belki de..." ler tarafından işgal edilmişken. "Ya pişman olursam..." diye fısıldarken iç sesin yüreğine -kim bilir belki de mantığına- ya da sen en yakınlarına yakınırken iç sesini özgür bırakarak, zordur verdiğin kararların yüküyle yere sağlam basmak... Korkuların, şüphelerin, belirsizlik, bilinmezlik bir o tarafa bir bu tarafa çekiştirirken seni, zordur olduğun yerde düşmemek...
Umut etmek yine zordur yolun sonundaki karanlığın ya da sisin kokusunu aldıysan belli belirsiz... Seyir sırasında ara ara ısıtsa da güneş içini, gökyüzünün geçici parlaklığı gözlerini de kamaştırsa, siyahlar ya da griler yerine en güzel renklerin hayalini kurma çabasıyla gözlerini de kapatsan uzun süre, zordur sebebini anlatamadığın ama içten içe hissettiğin o karamsar bulutların bulandırdığı sularda istediğin çakıl taşlarını toplayabilmek avuç dolusu...
Gülümsemek bile zordur kahkahaların defalarca ya da bir defa ama canını yakacak şekilde yarıda kesildiyse zamansız belki de sebepsiz kopan acı ya da öfke dolu bir çığlık ile... Ne kadar uzun zaman geçerse geçsin üzerinden, kulaklarına sinmiş, beynine işlemiş o kıyameti ya da en azından uğultusunu anımsarsın, yanaklarına sağlı sollu sevimli çukurlar ve kısık gözlerinin kenarlarına neşeli çizgiler kondurmaya çalışan her teşebbüste...
Sevmek öyle zordur ki kimi zaman... Sevgisine tarifler yazamadıkların, hiç sevmediklerin-sevemediklerin-sevmeye zahmet etmediklerin kadar, hatta onlardan çok daha uzaklar, uzaktalarsa sana, zordur "Seviyorum... Sevebilirim..." diyebilmek... Bilerek-isteyerek ya da kader-kısmet, ölüm-kalım diyerek edilen vedaların varsa zordur kaybedeceğini bile bile sevmeye devam etmek...
Değer yargıların sende hiç ya da yeteri kadar olmayanlarla, senin olmayanlarla mücadele ederken ve çevrendeki benzer mücadelelerde çoğunlukla "sen gibiler" mağlup olup mağlup edilirken, sen kendi içinde inanmaya, kararlı olmaya, umut etmeye, gülümsemeye ve sevmeye çalışırken iyi hissetmek, iyi yaşamak, iyi ölmek o kadar zordur ki... HAKLISIN... İyi olmak, iyi kalmak zor...
Pekâlâ, inanmak, kararlı olmak, umut etmek, gülümsemek, sevmek ve iyi olmak içinden hiç geçmemiş, aklına dahi gelmemiş olsaydı bugüne kadar, "Neden?" diye sorar mıydın kendine? Sormazdın... Düşün... Neden "öyle" kalmak ya da "öyle" olmak istediğini... Bazen içinden de elinden de sadece öylesi gelir... Bütün hayal kırıklıklarına, pişmanlıklarına, korkularına, kötü anılarına, kayıplarına ve güçlüklere rağmen gerçekten inandığın kararlar almak, aldığın kararların varacağı yerlerde seni bekleyen güzelliklerin olduğunu umut etmek, hayalini kurduğun şeylere tebessüm etmek, sende tebessüm yaratan herkesi sevmek yüreğinden gelen, elinden gelen en iyi şey ise.. Öylesindir, ÖYLE KAL... Ya da varlığıyla annen, baban, kardeşin, hayat arkadaşın, çocuğun, can dostun, sevgilin, aşık olduğun kadın-erkek, aranızdaki bağı adlandıramadığın ama senin için anlamı değeri olan her kimse, o insan sebep olmuştur senin bu savaşına... O çok kıymetli bir başkasının yanında aksi şekilde davranmak da sinmiyorsa içine sarıl ona, bırakma onu, ÖYLE OL... Bu erdemlerden herhangi birinin ya da her birinin verdiği huzuru bizzat ya da dolaylı olarak tatmış bulunduysan daha önce, zor savaşların olacak... Pes etme... Vazgeçme...
Deli Kız
