Sen ağaçların en aptalı,
Ben insanların.
Seni kandırır havalar,
Beni sevdalar.
Bir ılıman hava esmeye görsün
Düşünmeden gelecek karakış...
Açarsın çiçeklerini...
Bense hayra yorarım gördüğüm düşü...
Bir güler yüz, bir tatlı söz...
Açarım yüreğimi hemen...
Yemişe durmadan çarpar seni karayel,
Beni kara sevda.
Hem de bilerek kandırıldığımızı
Kaçıncı kez bağlanmışız bir olmaza
Ki desinler bize şaşkın
Sonu gelmese de hiçbir aşkın...
Açalım yine de çiçeklerimizi...
Senden yanayım arkadaşım...
Havanı bulunca aç çiçeklerini,
Nasıl açıyorsam yüreğimi...
Belki bu kez kış olmaz,
Bakarsın sevdan düş olmaz...
Nasıl vermişsem kendimi son sevdama,
Vur kendini sen de bu güzel havaya...
Aziz Nesin
.jpg)
